sobota, 2 września 2017

Jak opowiadać historię? projekt wystawy Adiego Stern'a

Wystawy mają różne funkcje. Mogą być na przykład ekspozycją dzieł, z czym mamy do czynienia w wielu muzeach. Na innych przedstawione są zarówno eksponaty i inne informacje związane z danym zagadnieniem. Niezależnie od tego, w każdej wystawie chodzi o to, żeby atmosfera danej przestrzeni udzieliła się osobom odwiedzającemu. Nawet jeśli osoba nie zapamięta szczegółowych danych – bo o to trudno, jeśli jest ich sporo – to sposób zaaranżowania przestrzeni może sprzyjać generowaniu określonego nastroju. Przy projektowaniu mamy szereg możliwości, które są odbierane przez poszczególne zmysły – wzroku, słuchu czy niekiedy nawet węchu.

Projekt zrealizowany w Muzeum Holocaustu Auschwitz to przykład trafnego w kontekście takiej przestrzeni użycia środków wizualnych – zarówno architektonicznych jak i typograficznych. Cała ekspozycja przedstawia historię Holocaustu w byłym nazistowskim obozie zagłady. Wystwa ma na celu wywołanie refleksji u odwiedzających i skłonić do refleksji nad tragedią. 

Zastosowaną typografię można określić jako transparentną ponieważ nie generuje dodatkowych znaczeń, a mimo to uwydatnia treść, która jest do przeczytania. Ta prostota i minimalizm środków sprzyja konemplacji, a nie rozprasza ilością efektów wizualnych. 

Na ekranach podwieszonych do sufitu wyświetlany jest ten sam, zmultiplikowany obraz, zarówno w postaci zdjęć jak i tekstów.

Nad wystawą pracował zespół złożony z architektów, specjalistów od dźwięku oraz projektantów komunikacji wizualnej (http://alisagoikhman.com/projects/auschwitz-jewish-pavilion/).

źródła zdjęć:
1–4: http://alisagoikhman.com/projects/auschwitz-jewish-pavilion/
5–7: archiwum prywatne T. Bierkowskiego






















poniedziałek, 21 sierpnia 2017

Identyfikacje wizualne kawiarni

Kompleksowe projekty architektury i identyfikacji wizualnej w miejscach takich jak kawiarnie czy restauracje nie są czymś nowym. Na przykład architekt Pieter Oud już na początku XX wieku zaprojektował kawiarnię De Unie w Rotterdamie wraz z projektem komunikacji wizualnej. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Jacobus_Johannes_Pieter_Oud). Można zauważyć, że wykonał projekt szyldów już na etapie rysunków architektonicznych. Wyznaczył określony segment budynku aby umieścić tam nazwę lokalu oraz informację o jego funkcji. Dobrał prosty, bezszeryfowy krój pisma. Ograniczona kolorystyka i proste geometryczne podziały, to niewątpliwie nawiązanie do DeStijl i prac Mondriana. Ta kawiarnia została zniszczona w trakcie wojny, ale w 1968 odbudowana według pierwotnych planów (https://pl.wikipedia.org/wiki/Jacobus_Johannes_Pieter_Oud).

Obecnie projektanci również zdają sobie sprawę, że całe doświadczenie użytkownika budowane jest od chwili zauważenia miejsca w przestrzeni miasta, poprzez wnętrze pomieszczenia (jak się w nim czujemy?, czy łatwo nam przeczytać chociażby menu?) czy komunikację w internecie - jest to często używany kanał komunikacyjny do sprawdzenia dzisiejszego menu czy lokalizacji. Dodakowo często firmy wytwarzają też produkty, które mogą być spójne z całą koncepcją, dbają o projekt ubrań dla pracowników czy wizytówek.

zdjęcia i ilustracje:
1. Widok fasady kawiarni De Unie w Rotterdamie, projektu P. Oud'a, 1925. źródło: https://rosswolfe.files.wordpress.com/2014/05/4f31276_full.jpg
2. Fasada kawiarni de Unie w Rotterdamie - zdjęcie archiwalne, początek XX wieku.
źródło: https://pl.pinterest.com/pin/384213411934789158/























































Jednym z kompleksowych projektów jest restauracja Merica w Bratysławie. Kwadratowe moduły oraz kolorystyka, które pojawiają się w elementach architektonicznych w ladzie stały się inspiracją dla systemu identyfikacji wizualnej. Pojawia się na ścianach wewnątz, fasadzie oraz drukach.

3. Fasada restuaracji Merica w Bratysławie - widoczny szyld oraz elementy komunikacji wizualnej na szybach. źródło: http://milk.sk/eye-candy/19
4. Wnętrze reasauracji Merica w Bratysławie.
źródło: http://www.chicchoolee.com/2016/08/breakfastlocation-in-bratislava-merica/?lang=en
5. Opakowania produktów i menu restauracji. 
źródło: https://www.facebook.com/mericabratislava/photos/a.844280385683478.1073741827.842117485899768/1224818770962969/?type=1&theater























Innym projektem jest palarnia kawy Proper w Czechowicach-Dziedzicach. Tutaj oprócz logo, które pojawia się chociażby na ladzie powstały również opakowania na kawę.

6, 7. Wnętrze palarni kawy Proper w Czechowicach-Dziedzicach. źródło: https://plndesign.pl/kompleksowy-projekt-palarni-kawy/#prettyPhoto
8. Opakowania na kawę proj. Joannny Kubieniec.
źródło: https://plndesign.pl/kompleksowy-projekt-palarni-kawy/#prettyPhoto



















Warto wspomnieć o miejscu, które co prawda już nie pełni funkcji burgerowni, ale poprzez nawiązanie do lokalnych tradycji i spójność projektu wnętrza i komunikacji wizualnej, wydaje się warte zaznaczenia. Burgerownia Bahnhof powstała nieopodal dworca w Katowicach. Projekt wnętrz bezpośrednio nawiązuje do charakterystycznych elementów, które się z dworcem kojarzą - łuk przy suficie, kafelki czy ławy, ale też śląskie elementy, chociażby w postaci lamp z kopalni w Rudzie Śląskiej, neonów czy monochromatycznej kolorystyki (http://ustamagazyn.pl/2015/01/bahnhof-da-ci-pyrsk/). Wraz z projektem wnętrza powstało logo, które znajdowało się na fasadzie, menu, inne elementy identyfikacji wizualnej jak uproszczona mapa na ścianie, opakowania na burgery czy komunikacja w internecie.

9, 10. Wnętrze burgerowni Bahnhof w Katowicach. źródło: http://ustamagazyn.pl/2015/01/bahnhof-da-ci-pyrsk/
11. Neon z logo na faadzie lokalu. źródło: http://oslislo.pl/ostryga/?p=3288. 
12, 13. Wnętrze burgerowni Bahnhof w Katowicach. źródło: http://silesiasmakuje.pl/katowice-bahnhof-nowy-lokal-z-burgerami-z-klasa/


































Bibliografia:
https://thecharnelhouse.org/2014/05/27/jjp-oud-cafe-de-unie-in-rotterdam-1925/
https://plndesign.pl/kompleksowy-projekt-palarni-kawy/

środa, 16 sierpnia 2017

System informacji w Centrum Kultury w Koszycach

Kompleksowy projekt rewitalizacji byłych koszar wojskowych w Koszycach (SK), został zrealizowany przez architektów z pracowni zerozero oraz projektanta komunikacji wizualnej Marcela Benčíka. Teren wraz ze znajdującymi się na nim budynkami został przekształcony z wcześniej wspomnianego miejsca o innej funkcji na centrum kultury, gdzie odbywają się wystawy i spotkania.

Projekt zakładał nadanie istniejącym budynkom nowych funkcji, zbudowanie pawilonów, parkingu podziemnego i zrewitalizowanie terenu parku. Architekci jako moduł wykorzystali siatkę o boku 8 na 8 metrów. Ten sposób podziału powierzchni pozwolił na wyznaczenie przestrzeni pod nową architekturę. (źródło informacji: http://en.presstletter.com/2016/04/zerozero-kulturpark-kosice-2013/).

Warta podkreślenia w przypadku tej realizacji jest ścisła współpraca pomiędzy architektami a projektantem systemu informacji wizualnej, dzięki czemu powstała spójna, całościowa realizacja.

Komunikacja wizualna obejmuje system informacji wizualnej w postaci oznaczeń budynków. Imiona, które są umieszczone na ścianach są zaczerpnięte z wojskowej terminologii. I tak możemy zobaczyć, że obiekty nazywają się Alfa, Bravo, Charlie itp.. Osoby odwiedzające centrum kultury, zwykle są stałymi bywalcami. Tego typu kod jest przyjazny, świeży i łatwy do zapamiętania. Można sobie wyobrazić sytuację, w której mówimy: spotkajmy się obok Charliego!. Dodatkowo tak chcarakterystyczny język wizualny stanowi identyfikację tego miejsca. Projektant zdecydowała się na zastosowanie kroju pisma Ronnia dlatego, że został on już wcześniej użyty do systemu identyfikacji wizualnej tego miejsca.

Oprócz wymyślonej terminologii, kroju pisma, warto zwrócić uwagę na integrację informacji z powierzchnią budynku. Zarówno wypracowna skala (napisy są widoczne z daleka) jak i wybrane materiały stanowią o spójności tego rozwiązania z architekturą.

zdjęcia
Na zdjęciach 1–9 widać Park Kultury w Koszycach, proj. Zerozero Architekti, Marcel Benčík, 2013.
źródło zdjęć: http://en.presstletter.com/2016/04/zerozero-kulturpark-kosice-2013/.
Na zdjęciach 10, 11 widać stan przed rewitalizacją.
źródło zdjęć: http://www.skyscrapercity.com/showthread.php?t=222812&page=110









 




poniedziałek, 14 sierpnia 2017

Jak się odnaleźć?

Czym są systemy informacji wizualnej (ang. wayfinding)? To komunikaty wizualne, które umożliwiają bezproblemowe poruszanie się w danej przestrzeni – w budynku czy na zewnątrz. Takie systemy mogą funkcjonować też na przykład w przestrzeni miasta. Na systemy informacji najczęściej składają się oznaczenia kierunkowe (gdzie mam iść?) oraz te, które nie wskazują kierunku, w którym powinniśmy się poruszać, ale miejsce, w którym się znajdujemy, na przykład numer piętra (gdzie jestem?). Niemniej jednak do dobrej orientacji i nawigacji niezbędna jest architektura, która swoją pomaga poruszać się we właściwym kierunku. Można powiedzieć, że na doświadczenie użytkownika - jego łatwość w znalezieniu drogi - składa się w różnym stopniu architektura (przestrzeń, światło, faktura) oraz komunikacja wizualna.

Samo projektowanie tego typu komunikatów wizualnych jest złożone – obejmuje przede wszystkim analizę danego obszaru, czyli pozwala znaleźć miejsca gdzie osoba ma faktycznie trudności w znalezieniu drogi. Ta część zajmuje często większość czasu przeznaczonego na projektowanie. Pracuje się wtedy na mapach, rzutach, schematach funkcjonalnych albo w realnej przestrzeni, gdzie można prześledzić tzw. drogi użytkownika. Cytując Justynę Kucharczyk – projektantę informacji wizulnej: "Dobry projekt wymaga dużej wrażliwości, co oznacza, że trzeba siebie schować. Oznacza to, że nigdy nie zaczynamy od koncepcji. Nie mówimy jak coś powinno wyglądać, dopóki nie mamy całej diagnozy" (A. Szydłowska, Miliard rzeczy dookoła, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2013, s. 164.) Analizując tą wypowiedź można wnioskować, że sam projekt wizualny jest wynikową całego procesu projektowego.

Trudno mówić o projektowaniu systemów informacji bez znajomości kontekstu miejsca, czyli jego funkcji. Nietrudno sobie wyobrazić, że ludzie poruszający się po lotnisku czy szpitalu są w innej sytuacji niż osoby spacerujące po parku, centrum kultury czy uczelni. W pierwszej sytuacji szybkość z jaką użytkownik będzie reagował i podążał za znakami jest na pierwszym miejcu. Komunikaty muszą być na tyle jednoznaczne, żeby nie budzić wątpliwości i nie generować dodatkowego stresu. Na lotnisku Schichpol w Amsterdamie, zespół Paula Mijksenaar'a zastosował kodowanie kolorystyczne, dzięki któremu łatwo odnajduje się różne strefy: odloty i przyloty (żółty), usługi (niebieski), trasy ewakuacyjne (zielony), toalety (szary). Poza tym trzeba wziąć pod uwagę, że jest to miejsce gdzie przebywają osoby z różnych krajów, tym samym z odmiennych kręgów kulturowych. Aby odpowiedzieć na ich potrzeby trzeba znajdować rozwiązania uniwersalne, zrozumiałe dla wszystkich. Oznacza to na przykład używanie piktogramów, które są konwencjonalne, ogólnie zrozumiałe i pomagają pokonać bariery językowe.


System informacji wizualnej na lotnisku Schichpol w Amsterdamie, proj. Paul Mijksenaar, 1990–teraz, źródło https://segd.org/airport-wayfinding-and-graphics

Symbol samolotu na różnych lotniskach. To konwencjonalny znak, zrozumiały dla osób z różnych krajów, źródło: http://www.moniteurs.de/en/project/vision-plus-2014-transforming-information-airport-pictograms


Jako drugi przykład weźmy uczelnię. W takim kontekście większość osób tam przebywających zna miejsce, nie jest tam pierwszy raz. I o ile użyteczność takiego systemu musi być zachowana, to już wybór języka wizualnego czy terminologii może być odmienny. Na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach system informacji wizualnej nawiązuje do sztuki i projektowania. Cyfry, które stanowią oznaczenia pięter zostały napisane ręcznie przez różne osoby.







System informacji wizualnej na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, proj. Tukej, 2016, źródło: https://www.asp.katowice.pl/uczelnia/nauczyciele-akademiccy/agnieszka-nawrocka.html#&gid=0&pid=12

piątek, 10 sierpnia 2012

typografia 4D? LO SIENTO

Projektanci z hiszpańskiego studia Lo Siento (Barcelona) stworzyli przedmiot - litery, które mogą być oglądane/czytane ze wszystkich stron.





Typografia 4D jest czytelna z każdej strony. Zmiana perspektywy patrzenia na przedmiot generuje nowe przestrzenie, w których światło załamuje się na różne sposoby. Forma wykonana jest z białego tworzywa. Proces projektowy był dość trudny biorąc pod uwagę znaczne skomplikowanie kształtów poszczególnych liter. Na przykład litera S. Przedmiot ma kilka możliwości zastosowania, może być zarówno formą samą w sobie, może służyć jako podstawa np. pod blat, spisuje się również zawieszony w przestrzeni. 



http://vimeo.com/42266890
http://vimeo.com/43959248





























 





co-working czyli Concordia Design

Concordia Design w Poznaniu to platforma, miejsce (odrestaurowana stara drukarnia) współpracy ludzi z różnych środowisk twórczych - projektantów, ludzi związanych z biznesem. To miejsce, w którym prezentują się młode firmy - ponad 20 młodych firm działających wokół szeroko pojętego designu. Firmy dobrane są tak aby mogły się uzupełniać i korzystać z wzajemnych wpływów, wiedzy i doświadczenia. Concordia organizuje wystawy, prezentacje, eventy, szkolenia, promocje produktów. Organizują również panel dla dzieci czyli Concordia Kids. To cykl warsztatów pomagający dzieciom rozbudzić kreatywność, umiejętności manualne, łącząc naukę z zabawą. 



Identyfikację wizualną Concordia Design zaprojektowało studio LENTOID czyli Maciej Kawecki i Kuba Jankowiak. Prezentowani są w najnowszym numerze (44) 2+3D w artykule dotyczącym poznańskich projektantów. Projektanci stworzyli system komunkacji wewnętrznej obiektu i otwartą dynamiczną identyfikację opierającą się na dwóch elementach: prostym jednobarwnym logo i niebieskie linii przyjmującej dowolne kształty. W słowie DES IG N dodane jest kilka spacji, aby podkreślić nieograniczoną przestrzeń dla kreatywności. Stworzony został prosty system typograficzny CONCORDIA TAS T E, CONCORDIA PRI N T, CONCORDIA KID S.




















link do pdf-a o systemie komunikacji wewnętrznej:
http://www.pro-design.com.pl/przetarg/zamowienie10/zalacznik_nr_1_opis_przedmiotu_zamowienia.pdf